‘Wat de boer niet kent, dat lust ie niet’ gaat gelukkig niet meer op. Zeker niet voor mooie oliesoorten. We zijn allang niet meer bang voor olijfolie. Het schap van de supermarkt staat vol met verschillende variëteiten. Daar vind je tegenwoordig ook nog spannendere oliesoorten als walnootolie, hazelnootolie, sesamolie en zelfs avocado-olie. Maar… pompoenpitolie vind je hier niet of nauwelijks. En daar ben ik juist zo gek op.

Groenbruin met een rode gloed

Jaren geleden nam mijn dochter een fles van deze mooi groenbruine olie met rode gloed voor me mee uit Kroatië. Sindsdien ben ik eraan verslingerd. De pittige nootachtige smaak van pompoenpitolie overheerst niet, maar verdiept juist de smaken van het gerecht zelf. Met een paar druppeltjes pompoenpitolie maak je er meteen iets bijzonders van. Sprenkel bijvoorbeeld eens wat pompoenpitolie over een mooie salade of in een romige soep. Ook vanille-ijs geef je een extra touch als je wat pompoenpitolie op druppelt. En het leuke is dat pompoenpitolie ook boordevol goede vetzuren en vitamine E zit en phytosterine bevat, dat goed is voor blaas en prostaat. Je bent met deze lekkere olie dus meteen ook goed bezig voor je gezondheid!

Ölmühle Hartlieb

Ik was dan ook helemaal blij dat ons culi-reisje naar Wenen ons ook naar Graz en Steiermark voerden, waar we in het plaatsje Heimschuh een rondleiding kregen in de Ölmühle Hartlieb. Daar persen ze al meer dan 100 jaar Kürbiskernöl. Dat klinkt mooi exotisch, maar het is gewoon het Duitse woord voor pompoenpitolie. Op de zolder van het gebouw is een klein museum. Daar staan de oude persen waarmee ze vroeger de olie uit de pompoenen persten. Beneden gaat het er met glanzend roestvrij stalen apparaten juist heel modern aan toe. In het seizoen groeien er overal rond Heimschuh geelgroene pompoenen. Niet voor het vruchtvlees – dat blijkt niet zo lekker –, maar voor de groene pitten.

Van pit tot olie

Die pompoenpitten worden eerst vermalen tot een lichtgroene pasta, die ze licht verwarmen om de olie uit de vast deeltjes los te maken. Daarna gaat de massa in de stalen persen en zie je de prachtig groene olie in een stevige straal in vaten terecht komen. Wat achterblijft zijn keiharde ronde koeken ‘pittenmassa’, die als veevoer gebruikt worden.

Hier rijd je voor om

Als je in de buurt bent is deze oliemolen van Hartlieb zeker het omrijden waard. Ook in de winkel naast de echte molen kijk je je ogen uit. Behalve pompoenpitolie hebben ze nog veel meer heel bijzondere oliesoorten, zoals maanzaadolie en distelolie. En ze verkopen geroosterde pompoenpitten met een knapperig laagje in allerlei hippe smaken, zowel hartig als zoet.