Heel de wereld is weer op Parijs verliefd. Of je van sport houdt of niet, de beelden van de Olympische Spelen in Parijs en op andere plekken in Frankrijk waren adembenemend. Beachvolleybal aan de voet van de Eiffeltoren, wielrennen over de steile kasseienstrook richting de Sacré Coeur, paardrijden in de tuin van het paleis van Versailles, het kon niet op. Een paar dagen later pronkte ook Rotterdam voor het oog van de wereld, toen de Tour de France voor vrouwen er startte. Drones en helikopters filmden stijlvolle bruggen, sierlijke wolkenkrabbers, glinsterende rivieren in oneindig hoogland.

Het toeval wil dat ik kort daarvoor eindelijk weer eens een paar dagen door Rotterdam had gelopen, over weidse wegen en pleinen, door buurtschappen vol volksvlijt.

Op culinair gebied heeft Rotterdam veel te bieden. Een banketbakker die zonder suiker bakt, een enorme moestuin (Rotterdamse Munt) waar veel te plukken valt, de Afrikaandermarkt met zijn exotische groenten…

Ik at een avond bij De Rotonde, een vegetarisch restaurant op de Goudsesingel, dat bekroond is met een groen ‘biebje’. Michelin kent ‘bibs’ toe (de afbeelding van het hoofd van het Michelinmannetje) aan restaurants die lekker eten bieden tegen een schappelijke prijs. Michelin deelt tegenwoordig, behalve de gewone, ook groene sterren en bibs uit, bedoeld voor restaurants die zich toeleggen op vegetarische of veganistische gerechten.

De Rotonde is een aanrader. Bij zonnig weer zit je buiten op een terras, dat is uitgedijd naar de rand van de straat. De bediening is vrolijk en informeel. Mijn tafelgenoot zag op de kaart Klevener staan, een onbekende wijn uit de Elzas, die hij één keer eerder had gedronken. Namelijk in een driesterrenrestaurant in de Elzas, dat de hele jaarproductie had opgekocht bij die ene wijnboer, in dat ene dorpje, die zich specialiseerde in Klevener. De bediening van De Rotonde bood ons prompt een fles Klevener aan als betaalbaar wijnarrangement.

Die wijn paste goed bij de creatieve gerechten die we kregen voorgeschoteld. Op smaak gebracht en opgefleurd met bloemen, waaronder goudsbloem, hibiscus, lievevrouwenbedstro en vlier. Verrassende combinaties, zoals spinazie met aubergine, zeewier en boekweit. Koolrabi met walnoot en vijgenblad. Het meest tot mijn verbeelding sprak de puree van krombekboon, boekweit en Oost-Indische kers. Toen de serveerster de naam van de boon uitsprak, klonk het als een importproduct uit verre streken. Ik liet het woord nog even over mijn tong rollen: krom-bek-boon. O ja, de witte bonen die vader vroeger kweekte in zijn moestuin langs het tuinpad onder de hoge bomen. Ze zijn tegenwoordig nog steeds te koop, maar je moet er wel voor op zoek. De krombekbonenpuree van De Rotonde overtrof hummus, en dat wil wat zeggen.