Deze rode uiencompôte ofwel confit d’oignon is snel en makkelijk te maken. Heerlijk bij paté of diverse soorten kaas, maar ook als smaakmaker door jus bij kip, gehaktballetjes of bij wild. En leuk als cadeautje.
Bereidingswijze
- Pel de uien, snijd ze in kwarten en vervolgens in smalle ringen.
- Verwarm de olie in een sauspan of koekenpan en fruit hierin de ui ca. 10 minuten op een zacht vuur. Roer regelmatig en laat de ui niet bruin worden.
- Voeg azijn, port (of rode wijn of druivensap), honing of suiker en 1 theelepel tijm toe en desgewenst een klein handje rozijnen en laat nog eens 15 minuten zacht koken tot bijna al het vocht is opgenomen.
- Verdeel over 2 -3 schone jampotten en draai de deksels erop. Bewaar na openen in de koelkast.
-
Voorbereidingstijd: 15min
-
Bereidingstijd: 30min
Ingrediënten
Ontdek nog meer lekkere recepten
Witte perenpizza met roquefort
Eens in de paar maanden komen wij van Uit de keuken van 8 bij elkaar om te brainstormen over wat we de komende maanden gaan doen. Dat zijn altijd inspirerende en vooral ook gezellige ochtenden bij één van ons thuis. Na de vergadering lunchen we samen, om nog even ongedwongen bij te kletsen. Elk van ons neemt – zonder overleg – iets lekkers mee. En omdat we niet voor elkaar onder willen doen, lunchen we dan bijzonder lekker van niet op elkaar afgestemde gerechten. Maar dat maakt het alleen maar leuker… en nog lekkerder. De laatste vergadering was op maandagmorgen om 10 uur bij mij thuis . Ik was de dag ervoor net terug gekomen uit Frankrijk en had niet veel bijzonders in huis, behalve peren uit de boomgaard van een lieve vriendin. En nog Griekse yoghurt, crème fraîche en restjes Franse kaas. Met nog een duik in mijn voorraadkast en kruidentuin stonden opeens alle ingrediënten voor deze witte perenpizza – die eigenlijk een flamkuchen moest worden, maar daar iets te dik voor was – op het aanrecht en had ik nog een uurtje om het ter plekke bedachte recept ook snel te klaarmaken. Maar uit ervaring weet ik dat de lekkerste gerechten vaak ontstaan door je fantasie aan de haal te laten gaan met ingrediënten die je in huis hebt. Hier een foto met recept om te laten zien dat zoiets eigenlijk altijd helemaal goed komt. Deze perenpizza doet het goed bij de lunch, maar is met een kleurige, gemengde salade ook lekker als hoofdgerecht. En doet het in handzame stukken ook goed als fingerfood of TV-dinner.
Lees meerSnelle pindasoep met ketjap en taugé
Thuiswerk lunch soepen, zo klaar, niet zwaar, bevredigend en vooral lekker. Als ik thuiswerk neem ik tussen de middag bijna altijd tijd om even een soepje te maken. Dat kan gewoon een bouillon zijn met een restje groenten zoals sperziebonen of spitskool, wat gesneden lente-ui en stukjes tomaat, waarboven ik 1 of 2 eieren breek en even laat stollen. Die is echt klaar in een handomdraai. Maar ook een groentesoepje, noedel-soepje of miso-ramen, tomatensoep, gemengde groentesoep, champignonsoep of een pittige pindasoep staan geregeld op mijn lekker snelle lunchmenu (de recepten vindt je in ons receptenbestand). Het is maar net wat ik in de voorraad en aan restjes heb. Bouillon om de soep mee te maken heb ik standaard in verschillende vormen in huis (in de diepvries, geconcentreerd in de koelkast, poeder en tabletten). Maar ook allerlei speciale smaakmakers heb ik in voorraad waardoor snel iets lekkers maken altijd een fluitje van een cent is.
Lees meerDe perfecte spaghetti alla carbonara
Door Eke Mariën van De kunst van het koken van spaghetti alla carbonara is de kunst van het weglaten en goed timen. Op internet zijn duizenden recepten te vinden van carbonara met de meest uiteenlopende ingrediënten. Vooral op zuivelgebied leven receptschrijvers zich uit, naast Parmezaanse kaas tref je bijvoorbeeld versies met slagroom of crème fraîche. Helemaal niet nodig. de succesfactoren de juiste ingrediënten, niet meer dan 5 al dente pasta een smeuïge saus van net gestolde eieren (baveux) direct opeten Voor spaghetti alla carbonara heb je pasta, eieren, Parmezaanse kaas, spek en olijfolie nodig. Niet meer, niet minder. Ten eerste de pasta. Italianen gebruiken spaghetti of bucatini. Omdat er een saus van eieren door de pasta gaat kun je volstaan met de meest simpele pasta van harde tarwe, de zogenaamde pasta all’uovo is niet nodig. Met de eieren die door de hete pasta worden geroerd kun je variëren in hoeveelheid en samenstelling. Ik neem standaard een ei per 100 gram pasta. Maar in veel recepten tref je extra dooiers om de saus smeuïger en rijker te maken. Een prima idee als je vervolgens iets lekkers van de overgebleven eiwitten maakt. Niks weggooien natuurlijk. Over de kaas die in carbonara gaat, is iedereen het eens: Parmezaanse kaas, ca. 30 gram per 100 gram pasta. Wel zelf raspen! Wat betreft het spek neem je het beste wat je kunt krijgen. Dat is achtereenvolgens Italiaans wangspek (guanciale) of Italiaans buikspek (pancetta). Maar met gewone Hollandse gerookte spekblokjes kun je ook heerlijke carbonara maken. Tot slot de olijfolie: een neutrale olie werkt het best. De pasta kook je in ruim kokend water. Neem voor elke 100 gram pasta 1 liter water en 10 gram zout. Veel water is nodig om de temperatuur van het water hoog te houden als de pasta erin gaat. Alleen bij een hoge temperatuur (minimaal 90 °C) krijgt pasta een goede beet, omdat de gluteneiwitten dan een steviger netwerk kunnen vormen. Zout helpt bij de versteviging van dit glutennetwerk en is daarmee de beste toevoeging aan het pastawater tegen het plakken van de pasta. Gebruik geen olie in het kookwater. Het laagje olie aan het oppervlak van de gare pasta voorkomt dat de saus zich eraan hecht. Zodra de pasta al dente is, dus gaar vanbuiten en nog een beetje stevig vanbinnen, moet hij na het afgieten met wat kookwater en olijfolie terug op het vuur. De pasta moet heet genoeg zijn om de rauwe eieren te laten stollen. Vervolgens meng je de pasta door de losgeklopte eieren (niet andersom). Door de hete pan garen de eieren te snel en krijg je korreltjes gestold ei aan je pasta, dat is nu juist niet de bedoeling. De eieren moeten net gaar zijn en liefst nog zacht, baveux, zoals bij een goede Franse omelet. Tot slot het allerbelangrijkste, zorg ervoor dat iedereen aan tafel zit als je de pasta afmaakt. Want voor elke pasta geldt: direct opeten. En voor carbonara misschien nog wel het meest.
Lees meer