Groenten uit eigen tuin; het leukste en lekkerste dat er is! Dit jaar maak ik er helemaal een feest van, want voor het eerst kweek ik alle groenten die mijn tuin gaan opvrolijken zelf op uit zaadjes. Wat is dat leuk! Voorgaande jaren was ik daar te druk voor en kocht ik uit gemakzucht bij de tuinwinkel al ‘kantenklare’ groenteplantjes. Maar zelf zaaien geeft veel meer voldoening. Eerst zaaien, dan oogsten!

Een voorop gezet plan

Eerst zaaien, dan oogsten! Zelf zaaien is al een heel proces op zich. Dat begint met bedenken wat je deze zomer in je tuin wilt gaan zetten en belangrijker nog wat je graag wilt eten. Hierbij zijn de seizoenen een makkelijke leidraad. Vroege groenten kun je ook vroeger zaaien, met groenten voor herfst en winter kun beter nog even wachten. Het is ook handig een globaal plan maken, wat je waar wilt neerzetten in de tuin. Toen ik dit allemaal goed voor ogen had, was het een kwestie van online zaadjes bestellen bij een biologisch zaadteeltbedrijf (De Bolster). Een paar dagen later – zo half maart – arriveerde er een keurig pakje met  kleurige zakjes groentezaadjes en kon ik aan de slag.

Vrolijke chaos

En toen… ik moet bekennen dat ik even niet wist hoe ik verder moest. Volgens de aanwijzingen op de zakjes moest ik de zaadjes in rijen op bepaalde afstanden zaaien. Dat leek me helemaal niets, want ik wil de groenten juist gezellig in mijn borders laten integreren tot een soort vrolijke chaos. Hier en daar een flinke bos kleurige snijbiet om de boel wat op te vrolijken en ook de peultjes, sperziebonen, snijbonen, tomaten, komkommers en courgettes, paprika’s en palmkool gewoon door elkaar en tussen de vaste kruidenplanten in.

Eerst zaaien, dan oogsten

Maar zover was het nog niet. Eerst moest er nog gezaaid worden.  De al jaren bij elkaar gespaarde plantenpotjes van gekochte groenteplantjes kwamen eindelijk van pas. Net als de flinke zak moestuinaarde die nog in de schuur stond. Een hele dag was ik druk in de weer met potjes en bakjes vullen met aarde en zaadjes. Je kunt ook kartonnen eierdozen en zelfgemaakte potjes van krantenpapier gebruiken. De grotere zaden van courgette en komkommer elk in een klein potje. De zaadjes van de peulvruchten (peultjes, sperziebonen, snijbonen), tomaten en paprika heb ik in bakken met aarde op voldoende afstand geplant. En de heel kleine zaadjes van palmkool heb ik gewoon in bakjes uitgestrooid en daar weer een dun laagje aarde overheen gestrooid.

Kiemende groene puntjes

Aan het eind van de dag stonden al die potjes en bakjes gebroederlijk naast elkaar in de vensterbank. Want met die felle noordenwind was het buiten nog echt te koud. Ik ben zoals gezegd geen expert, ik heb gewoon gedaan wat ik dacht dat goed was. En het was goed, want na een lange week wachten en af en toe beetjes water geven staken de eerste kiemende groene puntjes hun kopjes boven de grond. Daarna ging het hard. De courgettes en bonen groeiden centimeters per dag, binnen no-time moest ik deze plantjes in aparte potjes zetten. Bij de andere plantjes ging het langzamer, maar ook deze heb ik vorige week overgezet in eigen potjes.

Planten na de IJsheiligen

Nu de Noordenwind eindelijk wat is gaan liggen heb ik alle potjes in mijn kleine kasje gezet om af te harden. ’s Nachts en op echt koude dagen houd ik de kast dicht, op warme dagen mogen ze met de flap open genieten van de zon en alvast wennen aan buiten. En natuurlijk nog wat groter en weerbaarder worden. Na de ijsheiligen van 11 tot 14 mei mogen ze dan echt naar buiten, dan is de kans op nachtvorst geweken en kan ik mijn groenteplanten in de volle grond zetten.

Eindelijk oogsten

Daar groeien ze dan lekker verder en vrolijken onze eetbare tuin op. Het blijft altijd spannend! Elke dag maak ik dan een rondje om te kijken of er al iets eetbaars te zien is. De eerste mooie bloemen van de peultjes, een mooie courgettebloem, kleine tomatenbloemetjes … En daarna de eerste knapperige peultjes, een courgette in wording en groene tomaatjes die langzaam rood worden. Dan wordt het tijd om te gaan oogsten en te genieten van heerlijke, super verse groenten uit eigen tuin. Dat duurt nog wel een maand of twee, daar verheug ik me nu al op!