Mijn houten pollepel is mijn populairste keukengerei en ik zal je vertellen waarom. Ik denk dat iedereen wel zo’n favoriet heeft. Een apparaat of een bepaald mes waar je meer mee kunt dan waar je het voor gekocht hebt. Zo heb ik een houten pollepel, die een mooi uitgehold schepgedeelte heeft. Dus als ik een eetlepel room moet toevoegen aan een saus die ik aan het maken ben, kan ik het lepelgedeelte als maat gebruiken. Natuurlijk roer ik er mee, maar daarnaast gebruik ik mijn lepel voor totaal verschillende dingen. Als ik bijvoorbeeld meringues maak en de ovendeur op een kier wil zetten, de houten lepel brengt uitkomst. Wil ik weten of de olie in de pan heet genoeg is, dan zet ik de onderkant van de steel in de hete olie. Als er bubbeltjes omheen dansen, weet ik dat de olie heet is. Hoe kleiner de bubbeltjes en hoe sneller ze bewegen, hoe heter de olie is. Ben ik bang dat iets overkookt, dan leg ik mijn lepel op de rand van de pan. De belletjes van het schuim spatten kapot tegen de steel van de pollepel en het schuim blijft in de pan. Meten met de steel van mijn pollepel is ideaal. Als ik een saus wil inkoken meet ik eerst tot hoever de steel in de saus gaat, kook dan de saus in en meet zo af en toe met de steel of het inkoken klaar is. Nooit meer dat gehannes met overgieten in een maatbeker en weer teruggieten omdat de saus nog niet genoeg is ingekookt. Ook kan ik over de steel pasta te drogen hangen of gefrituurde inktvisringen laten uitlekken op keukenpapier. Waarschijnlijk doe ik ongemerkt zelfs nog meer met mijn mooie pollepel, want ja, ik vind hem nog mooi ook.

Heb je ook een favoriet keukengerei, laat het ons gerust weten.