Onze nieuwsbrief
Blijf op de hoogte van de nieuwste recepten en aanbiedingen over de keuken van acht!
Category: gastauteurs
Geroosterde topinamboer met knoflook en rozemarijn
door is helemaal trendy! Deze kleine knollen met een oranje-rode schil zie je ook wel als aardpeer of Jeruzalem-artisjok aangeduid. Het crèmekleurige naar lichtgrijs neigende vruchtvlees heeft een zachte, wat zoete en nootachtige smaak, die wel wat van artisjok weg heeft. In mijn tuin schieten elk jaar weer de topinamboerplanten tussen de rozemarijn- en rozenstuiken als kleine, knalgele zonnebloemen omhoog. Dat betekent dat ik in de herfst weer met mijn spade een paar maaltjes topinamboer uit de grond tover. Van een stukje grond van zo’n 2 m² kun je zo’n 10 kilo aardperen oogsten. Zodra de knollen met lucht in aanraking komen, kleuren ze bruin. Echt verse aardperen hoef je niet te schillen. Alleen schoonboenen onder stromend water is dan voldoende. Liggen de aardperen al een paar dagen, dan is schillen met een dunschiller aan te raden. Je kunt aardperen eten als gekookte aardappelen. Ze hebben dan een kooktijd van 10 minuten. Maar de verfijnde smaak komt beter tot zijn recht als je ze verwerkt tot een lekkere puree of een mooie, gebonden soep. Je kunt ze ook roosteren in een braadslede. Ik gebruik dan mijn ovenplank van cederhout, dat geeft de aardperen net wat extra smaak. Dit recept is voor 4 personen.
Lees meerDe perfecte spaghetti alla carbonara
Door Eke Mariën van De kunst van het koken van spaghetti alla carbonara is de kunst van het weglaten en goed timen. Op internet zijn duizenden recepten te vinden van carbonara met de meest uiteenlopende ingrediënten. Vooral op zuivelgebied leven receptschrijvers zich uit, naast Parmezaanse kaas tref je bijvoorbeeld versies met slagroom of crème fraîche. Helemaal niet nodig. de succesfactoren de juiste ingrediënten, niet meer dan 5 al dente pasta een smeuïge saus van net gestolde eieren (baveux) direct opeten Voor spaghetti alla carbonara heb je pasta, eieren, Parmezaanse kaas, spek en olijfolie nodig. Niet meer, niet minder. Ten eerste de pasta. Italianen gebruiken spaghetti of bucatini. Omdat er een saus van eieren door de pasta gaat kun je volstaan met de meest simpele pasta van harde tarwe, de zogenaamde pasta all’uovo is niet nodig. Met de eieren die door de hete pasta worden geroerd kun je variëren in hoeveelheid en samenstelling. Ik neem standaard een ei per 100 gram pasta. Maar in veel recepten tref je extra dooiers om de saus smeuïger en rijker te maken. Een prima idee als je vervolgens iets lekkers van de overgebleven eiwitten maakt. Niks weggooien natuurlijk. Over de kaas die in carbonara gaat, is iedereen het eens: Parmezaanse kaas, ca. 30 gram per 100 gram pasta. Wel zelf raspen! Wat betreft het spek neem je het beste wat je kunt krijgen. Dat is achtereenvolgens Italiaans wangspek (guanciale) of Italiaans buikspek (pancetta). Maar met gewone Hollandse gerookte spekblokjes kun je ook heerlijke carbonara maken. Tot slot de olijfolie: een neutrale olie werkt het best. De pasta kook je in ruim kokend water. Neem voor elke 100 gram pasta 1 liter water en 10 gram zout. Veel water is nodig om de temperatuur van het water hoog te houden als de pasta erin gaat. Alleen bij een hoge temperatuur (minimaal 90 °C) krijgt pasta een goede beet, omdat de gluteneiwitten dan een steviger netwerk kunnen vormen. Zout helpt bij de versteviging van dit glutennetwerk en is daarmee de beste toevoeging aan het pastawater tegen het plakken van de pasta. Gebruik geen olie in het kookwater. Het laagje olie aan het oppervlak van de gare pasta voorkomt dat de saus zich eraan hecht. Zodra de pasta al dente is, dus gaar vanbuiten en nog een beetje stevig vanbinnen, moet hij na het afgieten met wat kookwater en olijfolie terug op het vuur. De pasta moet heet genoeg zijn om de rauwe eieren te laten stollen. Vervolgens meng je de pasta door de losgeklopte eieren (niet andersom). Door de hete pan garen de eieren te snel en krijg je korreltjes gestold ei aan je pasta, dat is nu juist niet de bedoeling. De eieren moeten net gaar zijn en liefst nog zacht, baveux, zoals bij een goede Franse omelet. Tot slot het allerbelangrijkste, zorg ervoor dat iedereen aan tafel zit als je de pasta afmaakt. Want voor elke pasta geldt: direct opeten. En voor carbonara misschien nog wel het meest.
Lees meer