Naar Dresden voor culinaire inspiratie? Waarom Dresden? En ja, dat antwoord blijf ik eigenlijk schuldig. Het was waarschijnlijk een combinatie van dingen waarom we Dresden kozen: artikelen over Dresden in de krant, het niet naar een geijkte stad toe willen en gewoon het ‘culinaire’ gevoel. Dus op naar Dresden, samen met collega Clara ben ik in de auto gestapt.

Heel veel culinaire ontdekkingen deden we inderdaad niet; in Duitsland blijven ze over het algemeen toch wel bij de zware gerechten. De varkenspoot zie je nog regelmatig op het bord liggen. Maar het is altijd weer spannend om kleine ontdekkingen te doen.

Het blad BEEF! dat ik daar ontdekte, was er een van. In een perfecte keukenwinkel stonden een aantal nummers. Vlees speelt in BEEF! zoals je kunt voorstellen de belangrijkste rol, maar ook de goede artikelen over buitenlandse keukens en groenten maken dit blad tot een interessante ontdekking voor mij.

De rivier de Elbe verdeelt Dresden in de toeristische Altstadt, waar alles in de oorlog is platgebombardeerd en weer opnieuw is opgebouwd, en de Neustadt, waar het grootste deel overeind is gebleven. De Neustadt is trendy en ’s morgens vroeg hebben we meteen een culinaire tour bij Eat-the-World (http://www.eat-the-world.com/ )geboekt. Nieuwsgierig om de culinaire trends in de Neustadt te ontdekken. Een prima tour, die ons niet alleen langs onverwachte eetgelegenheden voerde, maar ook de vibe die er in de Neustadt heerst duidelijk maakte. Kunst, kleine bedrijfjes en veel jonge mensen.

De start is bij Feinbäckerei Rissmann, waar de specialiteit Eierschecke is. Een cake gevuld met 2 vullingen, een witte van een soort cottage cheese en een gele van eieren. Flink zoet, maar wel lekker.

Daarna volgen nog cupcakes, een kruidenproeverij bij Zaffaran Gewürzatelier, een chocolade proeverij en een heerlijk hapje van drie Pelmeni (Russische ravioli gevuld met pompoen, ricotta en hert) in het meer dan aparte Restaurant Raskolnikoff. Bij Käseeck Schlüter proeven we een zelfontwikkeld fetaworstje en de Dresdner Berle, een ronde, ca. 80 gram wegende gepasteuriseerde schapenkaas, die door drie maanden rijping hard is geworden. Even raspen over de pasta. De fetaworst was niet onze favoriet, maar de Berle nemen we mee naar huis en was een groot succes. Culinaire inspiratie hebben we zeker opgedaan en de trip werd compleet na een bezoekje aan het unieke Goethe Museum in Weimar op de terugweg.