De Fransen zijn niet alleen dol op lekker eten, ze praten er ook graag over. Vooral op de radio. Daar verklappen luisteraars hun geheime recept en vertellen kenners hun verhaal. Deze maand gaat het tien tegen één over aardbeien, want het seizoen is altijd belangrijk. Een paar dagen geleden viel ik midden in een interview met een vrouw die echt alles over aardbeien wist. Super interessant! De Fransen zijn zo mogelijk nog trotser op hun aardbeien dan wij op onze Hollandse aardbeien.
Vooral in Vergt – het middelpunt van de aardbeienteelt in de Périgord, waar wij vlakbij vaak op vakantie zijn – draait in het voorjaar alles om aardbeien. Tot vorig jaar vierden ze daar in mei het jaarlijkse aardbeienfestival. Met statige heren verkleed als aardbeien, een heuse Miss aardbei en een toespraak van de burgemeester. Zelfs voor de Fransen niet echt meer van deze tijd.
Veel leuker zijn de vele marktstalletjes waar je verschillende variëteiten aardbeien kunt proeven en vergelijken. Want de Fransen noemen hun aardbeien bij naam en kunnen eindeloos discussiëren welke aardbei het lekkerst is. Producenten maken daar gretig gebruik van en houden ongegeneerd smaakonderzoek. Ze testen nieuwe variëteiten en proberen de deelnemers treffende namen voor deze nieuwkomers te ontlokken. Ook op de gewone markten staan nu producenten met grote kramen met soms wel drie of vier verschillende aardbeienrassen naast elkaar.
Binnen het aardbeienseizoen wisselen de soorten elkaar af. Dat begint half april tot in juni met Gariguette, sappige en aromatische aardbeien en Cléry, die aromatisch en zoet zijn. Daarna is het echt afgelopen. Midden mei komen de Mara des bois en Charlotte, die dan tot in oktober te koop zijn. Mara des Bois zijn mijn favoriet: heerlijk sappig, zoet en heel aromatisch. De Charlottes zijn vooral zoet. Zo heeft ieder zijn eigen voorkeur.
Wat een verschil met ons eigen land. Daar zijn we trots op onze Hollandse aardbeien, zonder te weten welke soort we eten. Gelukkig zie je nu ook bij Hollandse aardbeien steeds vaker de soortnaam vermeld. Meestal Lambada of Elsanta. Lambada is een vroege aardbei. Zoet, sappig en vol aroma. Elsanta is wat steviger en lekker zoet en vanaf half april te koop.
Wie weet worden we nog eens net zulke goede aardbeienkenners als de Fransen. Aan de telers zal het niet liggen. Dé aardbeiendeskundige in Nederland Jan Robben vertelde me dat zij druk bezig zijn met het ontwikkelen van nieuwe rassen. Met veel aandacht voor smaak en aroma. Flair, Sonsation, Malling, Centenary, Harmony en Murano zijn een paar van die nieuwe soorten. Daarnaast is er ook aandacht voor oude, bijna uitgestorven rassen. De witte ananas-aardbei met rode pitjes (pine berry) is bijvoorbeeld een van de oudste aardbeienrassen ter wereld. Weer helemaal terug van weggeweest. Alleen te koop van april tot juni en in het najaar van september tot november.
Weet je niet of de aardbeien die je wilt kopen lekker zijn, probeer dan te ruiken. Als er een lekkere geur af komt, zijn de aardbeien vast ook lekker van smaak. En bedenk dat in kleine aardbeien net zoveel smaakstoffen zitten als in grote aardbeien. Kleine aardbeien hebben daarom gewoon meer aroma en meer smaak. Dat wordt genieten!