Aloha! Hawaii here I come

Aloha, welkom op Hawaii. Aankomen in het donker is altijd vreemd, de volgende dag zie je pas hoe alles eruit ziet. Toch nog maar even een kleinigheid eten voordat we naar bed gaan. Mijn eerste gerecht in Honolulu is een Warabi salade van verschillende groenten, opai (kleine lokale garnaaltjes) en eetbare bloemen. Wat een feest als er zo iets kleurrijks op tafel komt. Doordat een groot deel van de toeristen Japanners zijn, zie je dat onmiddellijk aan de restaurants en het soort eten. Veel ramen, sushi en Japans georiënteerde restaurants.

Bij het ontbijt in het hotel zijn er naast de eieren en de pannenkoeken ook miso soep, rijst en kleine Japanse gerechtjes. De muzoku, een mengsel van bruine algen en gember is heerlijk. Net als in veel steden zijn hier ook gedeeltes waar oude fabrieksterreinen omgebouwd zijn tot hippe restaurants en winkeltjes. Het restaurant Moku Kitchen in het Salt-gebouw staat op het terrein waar vroeger zout werd gewonnen. Ik eet heerlijke gelakte eendenborst met de lekkerste pompoen ravioli die ik ooit geproefd heb. Foto’s maken is lastig omdat de gerechten op donkere borden worden geserveerd, maar neem van mij aan dat ze heerlijk zijn.

Een onvergetelijke kerstmaaltijd

Het diner voor eerste kerstdag was van tevoren goed geregeld, maar een uur voordat we met 15 man aan tafel zouden gaan, belde het restaurant dat het onder water stond vanwege een kapotte leiding en dat het diner niet door kon gaan. Kerstavond iets vinden voor 15 man leek een bijna onmogelijke taak, maar… de conciërge van het hotel kende iemand bij restaurant Nobu. Anderhalf uur later zaten we daar aan tafel. Een onvergetelijke maaltijd van sushi tot gegrilde coquilles en van gestoomde witvis tot de lokale Kona Cold crab. Alles ‘family style’ opgediend op grote prachtig opgemaakte schalen. Iedereen krijgt een klein bordje en chopsticks en pakt waar hij trek in heeft.

De volgende ochtend vroeg naar de Chinese wijk, waar je de bekende bloemenkransen van Hawaii ziet maken. De wijk is arm en er lopen veel daklozen. Voor de lunch gaan we naar Waikiki Yokocho. In de basement van een winkelcentrum zijn ca. 20 kleine Japanse restaurantjes waar je heerlijk kunt eten. Er is geen verse tonijn vanwege de kerst, maar de udon noodles en de kom rijst met verse zalm smaken perfect. Leuk om zo al die restaurantjes bij elkaar te zien.

’s Avonds eten we bij het familierestaurant, Uncle Bo’s. Allemaal gerechten waarvan je wel een idee hebt wat het is, maar ook weer niet. Boca Rota zijn stukjes kaasbrood die rond een scherpe saus van champignons en Mozzarella liggen. De Walnut Shrimp Wraps zijn vier slablaadjes waar een mengsel van garnalen en zoetige walnoten op ligt. Je vouwt de sla dicht en smullen maar. Een absolute topper.

De mevrouw van Uber die ons brengt vertelt nog dat we na het eten geen dessert moeten nemen, maar verderop even naar Leonard’s Bakery moeten gaan om dessert te halen. Natuurlijk doen we dat en na 10 minuten zien we de lichten knipperen van het uithangbord van Leonard’s. Ervoor staat een lange rij en we sluiten keurig aan. Een half uur later staan we met onze roze doos gevuld met warme Portugese Malasadas (een soort gefrituurde donuts) buiten. En dat is nog maar het begin van mijn avontuur op Hawaii.