Hoeveel is dat eigenlijk een “snufje”? Vriendin Hannie, wiens man altijd kookte en die het nu zelf moet doen, zit geregeld met haar handen in het haar als het op zouten, kruiden en koken aankomt …
Ik ga ervan uit dat een snufje net zoveel is als je tussen je duim en wijsvinger kunt vasthouden, symbolisch voor een beetje.
Zoals Hannie zijn er zo veel mensen die het lastig vinden om gerechten op smaak te brengen. Wat je moet uitvinden is hoe jij en de jouwen het lekker vinden.
Zout is eigenlijk de moeilijkste. Maar er zijn truckjes om daarmee om te gaan. Begin met weinig en proef. Meer toevoegen kan altijd en doe dat met beetjes tegelijk. Bij het zouten van vlees en toevoegen aan water voor bijvoorbeeld aardappels kun je natuurlijk pas achteraf proeven. Onthoudt in alle gevallen voor de volgende keer, hoeveel je ongeveer hebt toegevoegd en hoe lekker dat was. Ervaring is heel belangrijk. Te weinig is niet erg want ieder kan er aan tafel altijd nog wat extra over strooien. Meer of minder zout went snel en voor je gezondheid is het goed om zo min mogelijk te nemen. Zelf voeg ik aan aardappels en groenten zelden zout toe als ik ze kook. Vlees en vis zout ik voor de bereiding maar een heel klein beetje of ook niet. Door extra kruiden en specerijen te gebruiken valt het minder op dat je weinig of geen zout gebruikt. En zo lekker… Maldon Sea Salt (soort zout schilfers met een groot oppervlak waardoor je veel proeft en relatief weinig nodig hebt) dat je er op je bord pas over strooit, vind ik heerlijk!
En dan nog een praktisch tipje: Warm proef je meer dan koud, dus als een gerecht moet afkoelen voordat je het eet, mag het als het nog warm is, iets zouter zijn dan je het voor het eindresultaat wilt hebben.
Iedereen weet inmiddels dat veel zout niet goed is voor de mens. Maar zout maakt eten echt lekker, dus helemaal weglaten lijkt mij alleen in extreme gevallen, als het echt moet, een optie.. Als je over het algemeen zelf vers kookt, zonder zakjes en pakjes, niet al te veel kaas gebruikt en vleeswaren kiest die niet fabrieksmatig worden geproduceerd etc. heb je je zout inname veel beter onder controle. Als je het in de gaten wilt houden moet je wel goed blijven uitkijken want het zit overal in, koekjes, brood, sauzen, soepen, pasta, snacks noem maar op.

Met peper, zowel witte als zwarte, kun je niet gauw misgaan. Ook daar geldt dat je het er niet uit kunt halen maar achteraf wel makkelijk kunt toevoegen. Moet ik wel zeggen dat ik peper die is meegebakken extra lekker vind. Ik maal peperkorrels altijd zelf, die voorgemalen busjes vertrouw ik niet echt en versgemalen heeft meer smaak. Zwarte peperkorrels zijn ongepeld en een beetje ‘stoer’ van smaak, die gebruik ik meestal. Witte zijn gepelde peperkorrels, en die smaken iets fijner. Ik gebruik ze meestal op vis – als ik daar al peper op gebruik – en in witte en gele sauzen en soepen.