Blog

Het zwierige zeewier

We eten planten, we eten dieren, maar er is nog een eetbare bewoner van deze aardbol. De algen, het zeewier. In landen als China en Japan wordt veel zeewier gegeten; in Nederland niet. Maar dat gaat mogelijk in de toekomst veranderen. Zeewier blijkt een uitdaging voor jonge ondernemers. Twee vrouwen hebben in 2013 zeewierboerderij Zeewaar opgericht (www.zeewaar.nl).

Blog

Het zwierige zeewier

We eten planten, we eten dieren, maar er is nog een eetbare bewoner van deze aardbol. De algen, het zeewier. In landen als China en Japan wordt veel zeewier gegeten; in Nederland niet. Maar dat gaat mogelijk in de toekomst veranderen. Zeewier blijkt een uitdaging voor jonge ondernemers. Twee vrouwen hebben in 2013 zeewierboerderij Zeewaar opgericht (www.zeewaar.nl).

Het zwierige zeewier

We eten planten, we eten dieren, maar er is nog een eetbare bewoner van deze aardbol. De algen, het zeewier. In landen als China en Japan wordt veel zeewier gegeten; in Nederland niet. Maar dat gaat mogelijk in de toekomst veranderen. Zeewier blijkt een uitdaging voor jonge ondernemers. Twee vrouwen hebben in 2013 zeewierboerderij Zeewaar opgericht (www.zeewaar.nl). Weg van het kantoor. Zie ze op de foto met wapperende haren op een bootje koersend langs hun plantage aan de inlandse zuidpunt van de Oosterscheldekering. Ik voer mee en proefde van frisse, ziltige zeesla. De boerderij is eenvoudig: boeien, daartussen kabels, daaraan draden. Op die draden worden babywiertjes geënt. Ze groeien in een paar maanden uit van een halve centimeter groot tot lappen van een tot twee meter. De oogst, die nu al enkele tonnen per jaar bedraagt, is steeds binnen de kortste keren uitverkocht.

De boerinnen van Zeewaar concentreren zich voorlopig op de voedselmarkt, waaronder etenswaren voor de mens. Met zeewier kun je culinaire hoogstandjes bereiken, zo bewijst Edwin Vinke, chef-kok van de Kromme Watergang in Hoofdplaat in Zeeuws-Vlaanderen. Twee sterren van Michelin heeft zijn restaurant inmiddels. Vinke experimenteert naar hartenlust met de smaken van zeewier en van planten die op het zand van de schorren groeien: niet alleen zeekraal en lamsoor, maar bijvoorbeeld ook het zoete zeegras (ijs), schorrenkruid en zeemelde. Het zeewier betrekt Vinke van Guido Krijger, de enige persoon met een vergunning om rond de Oosterschelde in het wild zeewier te oogsten

Er wordt groot gedroomd in zeewierland. Bijvoorbeeld om zeewierplantages aan te leggen in de Noordzee. Dat zal niet makkelijk zijn, want stormen kunnen de aanplant verstoren. Maar vernieuwers staan voor niets. Er wordt gedacht aan het spannen van wierdraden onder de windmolens op zee.

Het grote voordeel van zeewier is dat het duurzaam kan worden geteeld, zonder verkwisting en vervuiling. Het produceren van vlees slurpt energie: het voer, zeeën aan water, de stallen, de slacht. Zeewier wint ruim als het gaat om duurzaamheid. Zet je kaarten in op zeewier.

 

 

Auteur

Annelene van Eijndhoven

Over de auteur

Annelène van Eijndhoven, kok en schrijver van kookboeken.
Mijn hele leven stond en staat in het teken van koken en eten. Beroepsmatig als diëtist, docent, kok, ontwikkelaar van recepten en (mede)schrijver van kookboeken en de receptenrubriek van de NRC.
Als hobby: lid van kookgroepen, cateraar in persoonlijke kring, kookraadsvrouw voor kinderen of voor oudere buurtgenoten die koken willen leren. En ik ben natuurlijk een genieter, steeds in voor nieuwe culinaire ervaringen.

Lees meer

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *